Apocalyptica

Powstanie zespołu datowane jest na lato 1993 roku, kiedy to studenci Sibelius Academy podczas przebywania na obozie studenckim postanowili zagrać na wiolonczelach utwory Metalliki. Początkowo Eicca Toppinen, Antero Manninen, Paavo Lötjönen i Max Lilja nie traktowali tego pomysłu zbyt poważnie. Przez następne 30 miesięcy grali na żywo tylko repertuar klasyczny. Ich pierwszy koncert rockowy odbył się w grudniu 1995 roku. Niemalże cała publiczność śpiewała wtedy piosenki Metalliki przy akompaniamencie wiolonczel. Dla muzyków było to równoznaczne z sukcesem.

Podczas koncertu w klubie "Teatro" w Helsinkach zostali oni dostrzeżeni przez Kari'ego Hynninen'a z "Zen Garden", który po tygodniu skontaktował się z członkami zespołu i ustalił wstępne warunki ich współpracy. W marcu 1996 roku Apocalyptica była już w studiu nagraniowym. Muzycy mieli gotowe jedynie trzy utwory Metalliki: "Creeping Death", "Master Of Puppets" oraz "Welcome Home (Sanitarium)". Kolejne piosenki nagrywane były już podczas prac nad pierwszym albumem zespołu "Plays Metallica By Four Cellos". Płyta, na której znalazły się następujące piosenki: "Enter Sandman", "Master Of Puppets", "Harvester Of Sorrow", "The Unforgiven", "Sad But True", "Creeping Death", "Wherever I May Roam" i "Welcome Home (Sanitarium)"; nagrywana była w małym studio w "Sibelius Academy". Zespół grał także utwory Sepultury, jednak na debiutanckim albumie rockowym ukazały się tylko covery Metalliki.

Na punkcie Apocalyptiki szalała nie tylko publiczność. Dźwięki wiolonczeli w utworach heavy metalowych poruszyły także wytwórnię płytową, która w niemal błyskawicznym tempie podpisała z muzykami kontrakt. Zespół zaczął koncertować z takimi gwiazdami rockowej estrady jak Sepultura, Sex Pistols czy Bad Religion, a ich debiutancki album sprzedał się aż w 350.000 egzemplarzy.

Na święta Bożego Narodzenia Apocalyptica wydała singiel "Christmas Single", na którym znalazły się tylko dwa utwory: akustyczna wersja "Oh Holy Night" ("Cicha noc, święta noc") oraz piosenka "Little Drummerboy". Singiel ten ukazał się jedynie na terenie Finlandii.

Pod koniec stycznia 1997 roku Apocalyptica z wizytą promocyjną zawitała także do Polski, gdzie dała koncert w studiu radiowym oraz udzieliła wywiadu w programie "Wieczór z Alicją" Alicji Redlich-Modlińskiej.

Jeszcze w tym roku muzycy rozpoczęli pracę nad kolejnym albumem, który ukazał się wiosną 1998 roku. Na płycie "Inquisition Symphony" znalazły się covery Metalliki, Sepultury, Pantery i Faith No More oraz własne kompozycje Eicki Toppinena, które powstały w okresie od świąt Bożego Narodzenia 1996 roku do jesieni 1997 roku. Na tej płycie znalazło się aż jedenaście utworów: "Harmageddon" (E. Toppinen), "From Out Of Nowhere" (Faith No More), "For Whom The Bell Tolls" (Metallica), "Refuse/Resist" (Sepultura), "M.B." (E. Toppinen), "Inquisition Symphony" (Sepultura), "Fade To Black" (Metallica), "Domination" (Pantera), "Toreador" (E. Toppinen) oraz "One" (Metallica). Także na tej płycie zespół tworzyła czwórka muzyków. Album "Inquisition Symphony" był o wiele ostrzejszy i bardziej heavy metalowy niż debiutancki "Plays Metallica By Four Cellos". Po wydaniu płyty Apocalyptica wyruszyła w trasę koncertową odwiedzając między innymi Włochy, Luksemburg, Meksyk, Bułgarię i Polskę.

Mniej więcej w tym samym czasie ukazał się singiel "Harmageddon" (kwiecień '98), na którym znalazł się tytułowy utwór Eicki Toppinena oraz trzy covery: "From Out Of Nowhere" (Faith No More), "Enter Sandman" (Metallica) i "The Unforgiven" (Metallica).

Przed nagraniem kolejnej płyty zespół opuścił Antero Manninen, który zdecydował się powrócić do muzyki klasycznej. Jego miejsce zajął Perrtu Kivilaakso, który w 1995 roku zagrał raz z Apocalyptiką. Siedemnastoletni wtedy muzyk zapowiadał się na dobrego muzyka klasycznego, dlatego też członkowie zespołu nie zamierzali przeszkadzać mu w karierze. Po odejściu Antero Manninena Perrtu Kivilaakso sam zadecydował o przejściu do Apocalyptiki.

Kolejny album Finów ukazał się w październiku 2000 roku. Na płycie "Cult" znalazło się trzynaście utworów: "Path", "Struggle", "Romance", "Pray!", "In Memoriam", "Hyperventilation", "Beyond Time", "Hope", "Kaamas", "Coma", "Hall Of The Mountain King", "Untill It Sleeps" (Metallica), "Fight Fire With Fire" (Metallica). W stosunku do swoich poprzedniczek płyta ta wzbogaciła się o perkusję. Stracił jednak na tym dźwięk, z który mieliśmy do czynienia na "Plays Metallica By Four Cellos". Po wydaniu płyty zespół po raz kolejny wyruszył na tournee i po raz kolejny zawitał do Polski, gdzie dał koncerty 1 i 4 grudnia 2000 roku.

Pod koniec marca 2001 roku wydany został singiel "Path Vol. II", na którym jak sama nazwa wskazuje znalazła się piosenka "Path" z ostatniej płyty Apocalyptiki. Tym razem była to jednak piosenka wzbogacona o wokal, a słowa do niej napisała i zaśpiewała Sandra Nasic z zespołu Guano Apes, który po raz pierwszy wystąpiła z zespołem w Stuttgarcie 12 lutego 2001 roku. Tam też po raz pierwszy zaśpiewała ona "Path". Wydawcą singla zajęło się "The Horus Studio".

Finowie nadal nie próżnowali. Po wydaniu singla zabrali się do pracy nad kolejną płytą. Tym razem była to reedycja "Cult" - "Cult Special Edition 2001", gdzie na dwóch płytach znalazło się aż osiemnaście utworów: wszystkie z albumu "Cult", wokalne wersje "Path Vol. II" i "Hope Vol. II" oraz nagrane podczas koncertu w Monachium "Harmageddon", "Inquisition Symphony" i "Nothing Else Matters". Obok Apocalyptiki na płycie pojawili się wspomniana wcześniej Sandra Nasic (wokal do "Path Vol. II") oraz Matthias Sayer z niemieckiego Farmer Boys (wokal do "Hope Vol. II").

Pracujący niemalże w transie muzycy wydali 30 lipca 2001 roku pierwsze w historii zespołu "Live DVD". Na nim znalazło się osiemnaście piosenek zespołu ("For Whom The Bell Tolls", "M.B.", "Creeping Death", "Nothing Else Matters", "Harmageddon", "Fight Fire With Fire", "One", "Pray!", "Struggle", "Romance", Refuse/Resist", "The Unforgiven", "Inquisition Symphony", "Master Of Puppets", "Path", "Enter Sandman" i "Hall Of The Mountain King"), sześć klipów video ("Path", "Path" Vol. II", "Harmageddon", "Nothing Else Matters", "Enter Sandman" i "The Unforgiven") oraz projekt klipu "Little Drummerboy".

Niewiele wcześniej "Hope Vol. II", w którym zaśpiewał wspomniany już Matthias Sayer, został wybrany jako ścieżka dźwiękowa do filmu "VIDOCQ", w którym wystąpił między innymi Gérard Depardieu. Singiel wraz z teledyskiem ukazał się dopiero po premierze filmu, 5 października 2001 roku. Poza tytułowym utworem na singlu znalazły się także "My Friend Of Misery" (Metallica) oraz "South Of Heaven & Mandatory Suicide" (Slayer).

Pod koniec 2001 roku Finowie wraz z tureckim artystą Sebnem Ferah nagrali utwór pod tytułem "Perdeler". Płyta pod tym samym tytułem ma prawdopodobnie ukazać się jeszcze tym roku...

CZŁONKOWIE ZESPOŁU

MAX LILJA urodził się w 1975 roku w Vantaa w Finlandii. Początkowo uczył się grać na skrzypcach, jednak w wieku 7 lat na dobre chwycił za wiolonczelę. Studia na Akademii Muzycznej zaczął jako niespełna 9 latek, a w wieku lat 17 rozpoczął studia politechniczne. Na co dzień gra w kilku orkiestrach. W Apocalyptice specjalizuje się w grze na perkusji, odpowiada także za aranżację utworów. Jego hobby to narciarstwo i tenis stołowy. Jeśli zaś chodzi o muzykę, Max słucha wszystkiego poza rapem. Z zespołów metalowych najbardziej lubi Sepulturę, Metallikę i Panterę, natomiast z muzyki klasycznej - Sostakovits.

PERRTU KIVILAAKSO urodził się w 1978 roku. Ma niezwykłe jak na swój wiek osiągnięcia na polu muzyki klasycznej. Jako 17-latek po raz pierwszy zagrał z Apocalyptiką. Po czasie zastąpił w zespole Antero Manninena. Jest ekstremalnie dobrym wiolonczelistą. W zespole gra większość partii na wiolonczeli, czasami gra także podkład solowy. Jego hobby to sporty ekstremalne. Do ulubionych zespołów metalowych Perrtu należą Metallica, Sepultura oraz Iron Maiden.

PAAVO LÖTJÖNEN urodził się w roku 1968 w Helsinkach w Finlandii. Jest zodiakalnym Lwem. Na wiolonczeli zaczął grać jako siedmiolatek. Ukończył Akademię Muzyczną w Helsinkach. Na co dzień jest nauczycielem gry na wiolonczeli w średnich szkołach muzycznych w Helsinkach. Oprócz tego pracuje jako wiolonczelista w orkiestrze Fińskiej Opery Narodowej. W Apocalyptice gra większość partii na wiolonczeli oraz solówki. Lubi wędrówki. Ulubiona muzyka to: Sibelius, Brahms, Mozart, Waltari, Beatles, Police, Sting, Björk, Jimi Hendrix, Chick Corea, Billy Holliday, Living Colour, 442, TOTO.

EICCA TOPPINEN urodził się w 1975 roku w Vantaa w Finlandii. W wieku 9 lat zaczął grać na wiolonczeli. Ukończył Akademię Muzyczną w Helsinkach. Na co dzień gra, podobnie jak inni Apocalyptiki, w kilku orkiestrach, w tym w radiowej. Jest stypendystą Akademii Helsińskiej. W zespole początkowo grał partie gitary basowej, obecnie z powodzeniem wygrywa partie solowe. Eicca jest liderem zespołu i jego głównym kompozytorem. Jest także odpowiedzialny za aranżację piosenek, wybiera także które grupa ma nagrać. A poza tym jest największym gadułą, co uwidocznia się w wywiadach. Jego hobby to narciarstwo, jazda na skuterach śnieżnych, wędrówki piesze i joga. Stara się przebywać dużo na łonie przyrody, lubi jeździć w góry, morze i jeziora. Preferuje życie w zgodzie z naturą. Do ulubionych muzyków metalowych Fina należą Sepultura, Metallica, Anthrax, Waltari. Z rocka natomiast: Sielun veljet, Ismo Alanko, Björk i Piazzolla Tangos. A z muzyki klasycznej: Sostakovits, Bach, Sibelius, Pärt, Villa Lobosa.

ANTERO MANNINEN urodził się w 1973 roku w Tampere w Finlandii. Zaczął grać na wiolonczeli w 1980 roku. Ukończył Helsińską Akademię Muzyczną. Na co dzień jest muzykiem: Tapiola Sinfonietta Avanti!, Orkiestry Fińskiego Radia i czasami muzykiem Orkiestry Fińskiej Opery Narodowej. Tuż przed nagraniem płyty "Cult" opuścił bramy zespołu. Był odpowiedzialny za grę solówek. Antero interesuje się narciarstwem oraz wędrówkami. Jego ulubiona muzyka to: Sauna and Sibelius, Wagner, Astor Piazzolla, J.J. Cale, Olavi Virta, Miles Davis.

A oto adres Fan-Clubu Apocalyptiki:
        Apocalyptica c/o
        PolyGram Finland Oy
        P.O. Box 172
        00211 Helsinki
        FINLAND
        fan-mail@apocalyptica.com

Natomiast oficjalna strona zespołu znajduje się pod adresem www.apocalyptica.com

Karol "Always Second" Kurz


Podziękowania dla Sergiusza Strumińskiego sergiusz_s@poczta.onet.pl, autora polskiej strony o Apocalyptice - "Apocalyptica In Memoriam" www.apocalyptica.prv.pl, za udostępnienie materiałów i fotografii niezbędnych do powstania tego artykułu.